Siebe van Aalderen (Raetsheren), Jelmer Murrer (HDI) en Stephanie Verhaar (Chubb)

De drie finalisten van de Young Talent Award 2023 aan het woord

Home
Actueel
De drie finalisten van de Young Talent Award 2023 aan het woord

Zonder dat ze het van elkaar wisten, hadden de pitches van de drie finalisten van de VNAB Young Talent Award, Jelmer Murrer, Siebe van Aalderen en Stephanie Verhaar, een opvallend raakvlak. “De verzekeringsbranche moet innovaties niet blokkeren, maar oplossingen bedenken. Daarvoor moeten we samenwerken en bij het begin van nieuwe ontwikkelingen aan tafel zitten.”

Nee, met sterallures heeft zijn verlate komst niets te maken, lacht Jelmer Murrer, de winnaar van de Young Talent Award 2023. “Ik heb het ontzettend druk en was de afspraak vergeten.” Dat zijn mede-finalisten Siebe van Aalderen en Stephanie Verhaar een kwartiertje op hem moesten wachten, zorgt niet voor geïrriteerde blikken. Integendeel, de begroeting voor het interview bestaat uit een warme knuffel. Het gevolg van het traject dat ze samen doorliepen voor de verkiezing van veelbelovend verzekeringstalent.

Hoe hebben jullie alles rond de Young Talent Award ervaren?

Stephanie, glunderend: “Ik vond mijn nominatie aanvankelijk te vroeg, maar nu zie ik het als een enorme eer. Het heeft mijn netwerk flink vergroot. In een vlog van twee minuten laten zien wat ik nu eigenlijk doe, was best lastig. Tegelijkertijd vond ik het heel leerzaam om voor mijn pitch breder te kijken dan mijn eigen werkzaamheden en transportverzekeringen.

Siebe: “In het begin was ik nog redelijk ontspannen, maar naar - mate de finale dichterbij kwam, werd ik steeds fanatieker. De zenuwen gingen een rol spelen en ineens wilde ik die finale ook winnen. Bij mijn pitch, die ik per se uit mijn hoofd wilde doen, liep ik een keer vast. Gelukkig kon ik dat goed oplossen en toen ik het podium afliep, was ik intens gelukkig. Wie er zou winnen, maakte niets meer uit. Ik had het gewoon gedaan!”

Jelmer: “Ook voor mij was de nominatie een verrassing” Ik vond het een ontzettend leuk en leerzaam traject. Dat je gehoord wordt door mensen die veel meer ervaring hebben in de co-assurantiemarkt dan jij, is zó tof. En wat Siebe zegt, klopt helemaal; ondanks de competitiedrang gun je elkaar de winst. Al vind ik het hartstikke leuk dat ik het opleidingsbudget van 5.000 euro heb gewonnen. Ik ga binnenkort eens aan Rob ter Mors vragen wat de bandbreedtes zijn van dit budget. Ik moet steeds vaker naar klanten en heb nog geen rijbewijs. Misschien mag ik de prijs daarvoor gebruiken.”

Stephanie: “Daar kun je een flink aantal lessen van nemen, Jelmer.”

Jelmer, lachend: “Ja, en dan rijd ik af in een Tesla.”

Welke tip heb je voor de kandidaten van volgend jaar?

Siebe: “Ik zou een spiekbriefje meenemen waarop je kunt terugvallen.” Stephanie: “Door de zenuwen heb ik tijdens mijn pitch niet echt genoten. Dat had ik waarschijnlijk wel kunnen doen als ik een paar keer had geoefend voor een groep vrienden of collega’s.” Jelmer: “Als je genomineerd wordt, ga er dan voor! Probeer het beste van jezelf te laten zien. Denk na over wat je wilt zeggen en zeg waar je voor staat. Ja, er komt een winnaar, maar je kunt bij deze award uitreiking niet verliezen.” Siebe (28) is op advies van zijn buurman sinds september 2017 broker property bij Raetsheren. “Hij was daar brandsluiter en adviseerde mij te solliciteren. Als makelaar probeer ik vanuit het perspectief van risicomanagement de best passende condities te realiseren voor onze klanten. Daarbij houd ik goed zicht op de daarbij passende premies en eigen risico’s. Ik vind het sociale, creatieve en commerciële spel tussen klant, makelaar en verzekeraar ontzettend gaaf.” Jelmer (26) raakte als stagiair bij Aon geïnteresseerd in de omvang van de risico’s waar verzekeraars en makelaars mee te maken krijgen. Sinds juli 2021 is hij underwriter property bij HDI. “Ik vind property een enorm interessante branche. Als een pand ondanks alle beveiligingseisen uitbrandt en er is niet voldoende dekking, dan kan de bedrijfscontinuïteit op het spel staan. BV Nederland is de ruggengraat van de Nederlandse economie en wij als verzekeringsbranche hebben hierin een belangrijke ondersteunende rol. Wij kunnen deze bedrijven niet failliet laten gaan.”

Stephanie Verhaar (24) volgde de studie business administration en ontdekte tijdens haar afstudeerstage bij DUPI dat ze grote verzekeringsrisico’s interessant vond. Sinds januari 2022 is ze junior underwriter marine bij Chubb. “Via de Chubb Academy krijg je inzicht in de verschillende productlijnen. Transport vond ik het meest interessant. De branche is continu in beweging en heeft voor mij iets tastbaars.

Bij de finale van de Young Talent Award moest het drietal de jury overtuigen met een vijf minuten durende pitch.

Zonder dat ze het van elkaar wisten, hadden ze een opvallende overeenkomst. “Dat de verzekeringsbranche vaak wordt gezien als een blokkade voor innovatie was het hoofdthema van mijn pitch”, vertelt Stephanie. “Ik vind dat we aan het begin bij nieuwe ontwikkelingen betrokken moeten zijn, zodat we snel de risico’s kunnen inschatten en met oplossingen kunnen komen.” Siebe noemt een recent voorbeeld. “Ik sprak onlangs een klant die een parkeergarage van negen verdiepingen bouwt met op elke etage laadpalen. Zijn plannen besprak hij met de brandweer, die naar het gevaar voor mensenlevens en de kans op brandoverslag naar nabijgelegen gebouwen keek. Ze keurden zijn plannen goed, maar onze riskengineer zei terecht: ‘Als er brand uitbreekt, is de kans groot dat het hele pand verwoest wordt.’ Dat risico was nog niet beoordeeld. Hadden we aan tafel gezeten op het moment dat de plannen voor het gebouw bedacht werden, dan hadden we voordat de bouw begon een oplossing voor het risico kunnen bedenken.” Stephanie: “Laat experts langsgaan bij overheidsinstanties, vraag pioniers op het gebied van innovatie, zoals technische universiteiten of brancheorganisaties naar hun mening. Nu komen aanbevelingen van organisaties als de International Union of Marine Insurance vaak te laat. We moeten bijvoorbeeld nu al nadenken over het aansprakelijkheidsrisico van zelfrijdende auto’s.” Ook de pitch van Jelmer haakte op dat thema aan. “Mijn motto was ‘samen doen’. De innovaties volgen elkaar in sneltreinvaart op, maar vanwege de grote risico’s staan we niet altijd te springen om verzekeringsoplossingen te bedenken. Waarom praten we zo weinig met research- en developmentafdelingen van grote bedrijven om te vragen naar ontwikkelingen in de komende tien jaar? We moeten als verzekeringsbranche ook óns belang verdedigen.” Stephanie: “Verzekeraars baseren hun toekomstige acceptatiebeleid vooral op schades uit het verleden. Dat is enerzijds logisch, anderzijds zou het, denk ik, ook goed zijn om samen met klanten en experts te kijken naar nieuwe ontwikkelingen en dit ook mee te nemen in het acceptatiebeleid. De schades van tien jaar geleden zijn ten slotte niet meer per definitie de schades van nu.

Wat mag er nooit uit ‘het vak’ verdwijnen?

In koor: “Het persoonlijke contact!” Jelmer: “Dat maakt de branche zo leuk en we kunnen ook niet zonder elkaar. Om een bedrijfspand te verzekeren, heb ik een klant, een makelaar, een riskengineer en, als het fout gaat, een schadebehandelaar nodig. Ook om elkaar scherp te houden en nieuwe dingen te bedenken. Samenwerken is de hele gedachte van de markt en de producten die wij aanbieden.”

Tot slot: hoe zie jij je eigen toekomst?

Jelmer: “Ik voel mij heerlijk in mijn huidige rol bij een verzekeraar en moet nog veel leren. Zolang de leercurve er is, blijf ik in dit vakgebied. Op de lange termijn lijkt een managementfunctie mij wel interessant.” Siebe: “Ik krijg steeds meer verantwoordelijkheden en wil een autoriteit in de brandmarkt worden. Dat iedereen gelooft wat ik zeg vanwege mijn expertise. Overigens vind ik dat we moeten stoppen met zeggen dat werken in de verzekeringen saai is. Zeg vooral wat er wél gaaf is. Als ik mensen die niet in het vak werken, vertel over schade aan een Nederlands voetbalstadion waarvan het dak was ingestort, reageren mensen verrast dat wij met zulke grote risico’s bezig zijn.” Stephanie: “Ik wil mij blijven ontwikkelen en doe nu een master bedrijfskunde. De komende jaren hoop ik een specialist in transportverzekeringen te worden en in de toekomst lijkt meedenken op strategisch niveau, bijvoorbeeld over het acceptatiebeleid, mij erg interessant.” Als Jelmer bij het afscheid zegt dat hij ervan overtuigd is dat ze elkaar over tien jaar nog steeds tegenkomen, reageren Siebe en Stephanie gevat: “Hopelijk kom je dan wel op tijd.”